Hafik İnköy Sosyal ve Kültür Dayanışma Derneği Forumu

[Atilla Yıldırım]

Cumhuriyet’e saldırı...


OLAYA en olmayacak yerden bakmak isterseniz söylenecek şey çok...

"Bir gazete binasına bomba atılmış da ne olmuş? Ne ölen var, ne de yaralanan... Kaldı ki artık böyle sadece cam kırmak türünden zarara yol açmış olaylara haber diye bakmak bile gereksiz. Bugün dünyada en az 30 ölümlü bombalamalar oluyor" der, işin içinden çıkarsınız.

Oysa olay yani Cumhuriyet Gazetesi’nin Şişli’deki merkez binasına bir hafta içinde üç kere "bomba" atılması gösteriyor ki, karşımızda bir yerin -veya bir gazetenin- bombalanmasından fazla bir şey var:

Bu bombaları atanlar Cumhuriyet’e "yayınlarında bir veya birkaç yanlış yaptığı" için değil, adıyla cumhuriyet rejimini çağrıştırdığı için düşmanlık besliyorlar.

Zaten birbiri ardından üç kere bomba atıp masum insanları terörize etmeleri de gösteriyor ki, gazetenin Atatürkçü, cumhuriyetçi, ulusalcı yayın politikasının karşısındalar.

Ve bunlar çok muhtemelen kısaca yobaz dediğimiz, aşırı dinci kesimin suç aletleri... Çünkü eylem sırasında "Allah-ü Ekber!" diyerek yaratanın adını da suçlarına alet edecek kadar dar kafalı, cahil ve hunharlar...

Cumhuriyet Gazetesi neredeyse Büyük Atatürk’ün kurduğu laik Cumhuriyet yaşında... Nitekim kurulduğu zaman bağlı kalacağını ilan ettiği temel ilkelere, bugün de aynı kararlılıkla sahip çıkıyor.

Belli ki birilerinin düşmanlığını da o yüzden çekiyor.

Oysa o birilerinin bilmesi gereken basit bir gerçek var:

Cumhuriyet Gazetesi’nin şu makalesinin, şu başlığının veya şu yazı dizisinin karşısında olabiliriz. Ama Cumhuriyet’i susturmaya kalkan biri çıkarsa o farklılıkları derhal unutur, Cumhuriyet’e sahip çıkarız.

Çıkarız, çünkü Cumhuriyet Gazetesi, pek çoğumuz için bir "gazete" olmaktan çok ileri, çok farklı bir basın organıdır. O, Cumhuriyet rejimini kuranların bizlere emanetidir. Birinci nokta bu.

İkincisi, bir basın organına saldırıda bulunmak, tahammülsüzlüğün ve ilkelliğin kanıtıdır, başka hiçbir şeyin değil.

Üçüncüsü, Cumhuriyet Gazetesi’ni yalnız zannetmek, ahmaklığın işaretidir.

Dördüncüsü, Cumhuriyet Gazetesi’ne bomba atarak onun mensuplarını, savunduğu ilkeleri ve o ilkelere inanmış insanları korkutabileceğini sanmak, bu insanlar hakkında hiçbir şey bilmemenin sonucudur.

Beşincisi, bu yollara başvuranların, yaptıklarının onların yanına kalacağını sanmak, -pek çok negatif etkene rağmen- bu devleti yok saymak demektir.

İsteyen bu saydıklarımızın hepsini sınar. Sınar ama sonucuna katlanmayı da göze alması gerekir.

Cumhuriyet’e bomba atanlar bugüne kadar yaptıklarıyla -örneğin Abdi İpekçi’yi, Çetin Emeç’i, Uğur Mumcu’yu, Ahmet Taner Kışlalı’yı öldürmek suretiyle- amaçlarına ulaştılar mı ki, Cumhuriyet’i bombalayarak sonuç alsınlar... Onu vurgulayarak uyaralım:

Bizi ne o Cumhuriyet’ten ne de laik Cumhuriyet’ten yoksun kılacak güç daha doğmadı.

Oktay Ekşi
Hürriyet gazetesi (13 Mayıs 2006)
_________________

Cahil bize dinsiz demiş sevgidir dinimiz bizim...!